با یاد و تمنای یاری از پروردگار و تمام اهل درستی و نیکی و حق و عدالت با عقاید و آیین های گوناگون 

تحلیل تجمعات خیابانی در انقلاب ها و تاثیر فعالیت از طریق رسانه ها 

بدیهیه که در ایام گوناگون اعتراضاتی نسبت به دولت ها شکل میگیره و تاریخِ حقیقی نمایان داشته که خیلی از این فعالیت ها بر علیه ظلم و بر حق بوده و گاهی غیر از این بوده که البته فریب ذهنِ یک ملت کارِ بسیار بسیار سخت و عجیبیه ! به هر جهت قصدِ قضاوتِ صحیح یا ناصحیح بودن ، انکارِ پرشمار مشکلات و اشاره به گره ها و ابعاد و موضوعات گوناگون نیست و موقعیتی رو در نظر میگیریم که ابراز میشه هیچ راهی مگر اجتماع در خیابان و مطالبه گری از این طریق نیست و آیا این موثر ترین شیوه ی مواجست ؟ بنده یه مثالی رو بیان میکنم و تصمیم گیری و قضاوت به عهده ی خواننده . در نظر میگیریم نسبت به صاحبان جایگاه های مجموعه ای اعتراضاتی فراوان باشه ، با اینکه اصلاً مشخص نیست مقصر اونها هستن یا مجموعه در کل دچارِ گره و تلاتم و بحرانه و با این حال همه شروع به مطالبه گری میکنن حالا در نظر بگیریم یه رسانه ای هست که یه شمارِ کثیری از شهروندان از طریقش نسبت به یک شخص مسئول ، مرتبط با موضوعی مشکل ساز شده اعتراض میکنن . به فرض مثال به شهردار میگن چرا اوضاعِ آسفالت خیابونا اینطوریه و در همین حین هزاران متخصص ، داور ، وکیل ، سیاست مدار ، پلیس و پرشمار اشخاص دیگه از اوضاع مطلع میشن و به یکباره هجمه ای از پرسش به سمتِ شهردار روانه میشه ! وقتی این اتفاق می افته بنظرم از دو حالت خارج نیست یا شهردار جوابی نداره و استفاء میده و یا نه میگه ما به دلیل صدها مشکل بودجه ی کافی برای ساخت و اداره ی شهر به اون شکلی که مطلوبه رو نداریم و این مطالبه نشر پیدا می‌کنه و شاخه شاخه میشه تا منشأ و ریشه های دیگرِ مشکلات مشخص بشه تا جایی که همه به این نتیجه میرسن فقط نباید شهردار رو مقصر دونست و تو همین مسیره که کلی مشکلات مشخص و رفع میشه . یه مثال دیگه رو در نظر بگیریم شخصی می‌ره پیشه رئیس بانکی که در شرف ورشکستگیه و شروع می‌کنه به فریاد زدن که چرا به هیچکی وام نمیدین ! رئیس بانک که خودش آشفتست هم شروع به دعوا می‌کنه و نتیجه مشخص نیست ولی تو همین اوضاع شخصی می‌ره پیشه رئیس بانک و میگه می‌دونم دلیل ورشکستگیتون چیه ، ما تعدادی طرح داریم که اگر به شهروندان وام تعلق بگیره اونها همکاری میکنن و مشکلِ همه حل میشه و نتیجه « احتمال داره » با وضع اول متفاوت باشه ! حالتِ اول اینه که تجمعاتی خیابانی شکل میگیره و اکثریت تو ایامِ گوناگون نسبت به موضوعات گوناگون مطالبه داشته باشند و به جدال منتهی میشه ! ولی همین روال که به جدال منتهی میشه اگر از طریق رسانه های ارتباطی در بستر مناسب انجام بشه چطور ؟ نمیشه با اطبینان گفت ولی بنده باور دارم چون تو بستری مناسب مطرح میشه دیگه اون جدال تبدیل به مباحثه میشه و چه بسا که اکثریتی از شماری که مخالف و غیر موافقِ حق و عدالت تلقی میشن رو موافقِ خود میتوان دریافت .

باید تأکید داشته باشم که بنده در این مطلب به روند و طریق های فعالیتِ جریانات گوناگون قضاوتی به سببِ صحیح یا ناصحیح بودن ، نسبت به هر یک از جوانب ندارم و تنها راهکار و طریقه ای را بر تمامی جوانب پیشنهاد داشته ام .