با یاد و تمنای یاری از پروردگار و تمام اهل درستی و نیکی و حق و عدالت با عقاید و آیین های گوناگون
با دفاعو حساسیتِ نادرست از عزیزان نسبت به ایشان و دیگران ناعدالتی نکنیم
بدیهیه که موجودات زنده به اَشکال گوناگون پشتیبان و حامیِ همدیگه هستن و این از ارزشمندترین صِفات ولی گاهی حساسیتمون نسبت به دیگرانی که خیلی برامون عزیز هستن ، « اگر ناصحیح و نامتعادلو نسنجیده » باشه موجب پرشمار مشکلات برای دیگران و حتی اون اشخاص میشه ! ابتدا اینکه اگر این حمایت و پشتیبانی مدبرانه نباشه می‌تونه موجب بشه اون شخص هرگز به بلوغ نرسه ، همون‌طور که گاهی عدمِ حفاظت و حمایتمون موجب ضعف برای اون شخص میشه ! غیر از این ما گاهی با حساسیتب نامتعادل طوری از دیگران دفاع میکنیم که باعث میشه به حق دیگران اجحاف بشه و متأسفانه در بسیاری مواقع برای خوده اون شخص که می‌خوایم ناجیش باشیم هم این مشکل ساز میشه .
باید تأکید کنم که منظور این نیست بی تفاوت باشیم ، نسبت به تجربیاتمون توجه نداشته باشیم و حامی دیگران نباشیم ، موضوع کاملاً به شناخت صحیحمون برمیگرده که چه مواجه ای ، چه اوضاعی ، نسبت به چه شخصی و به حدودی صحیحه .