با یاد و تمنای یاری از پروردگار و تمام اهل درستی و نیکی و حق و عدالت با عقاید و آیین های گوناگون
اگر می‌دونستی چقدر برتریو کی هستی احتمالاً بسیار اندوهگین میشدی .
باید خیلی خیلی قدردان باشیم که نمیتونیم خیلی چیزا رو بفهمیم و به چه منظوری اینو میگم ؟ اطرافمون و تو اخبارو رسانه ها پرشمار انسان های موفق رو میبینیم که تو یه سنی ، استعداد و حرفه ی متناسبشون رو پیدا کردن ، پیگیرش شدندو به موفقیت رسیدن . با پیشینه ی مالی یا با دست خالی ، دارای تحصیلات آکادمیک و یا به طریق های دیگه ولی اندوه باره که شمارِ این افرادِ برجسته و ممتاز در برابر افرادی که نتونستن به برتری های چشمگیر برسن خیلی خیلی اندکه ، هرچند از روند زندگی خوشنود باشن . حالا فکر کنیم خدا هستیم و بتونیم تمام انسانهارو درک کنیم ، بدونیم چقدر استعداد دارن و تو چه زمینه ایه هست ، یک جمع صد نفره رو در نظر بگیریم و بریم پنجاه ساله آیندشون ، یکی از بینشون به دانشمند و دیگری موسیقیدانی بزرگ میشه و مجدد برگردیم به زمان حال که شرایط با تفاوت هایی اندک برای یکایک این جمع یکسانه و هر کدوم از این اشخاص میتونن تو زمینه ای به شخصیتی برتر برسن و استعداده درونش نهفتست و تنها دو نفر به اون شخصیت برتر مبدل میشن ، هرچند سختی ها و مشکلاتی فراوون تو مسیرشونه و حالا فکر کنید ما تو جایگاهی مثل والدین ولی کاملاً واقف به استعداد و توانایی های اطرافیان باشیم و هم خیلی دوستشون داشته باشیم و هم نسبت بهشون احساس مسئولیت کنیم و بعید می‌دونم وقتی میبینیم به سمتش حرکت ندارن شدیداً اندوهگین میشیم .
لازم به ذکره که راه‌اندازی رسانه های ارتباطی به طریقه ی مذکور حرکتی بزرگ در راستایِ مهیا شدن بستر و استعداد یابی می‌تونه باشه .