با یاد و تمنای یاری از پروردگار یکتا و صمد و بی همتا
عنوان متن : باورِ بانی نسبت به بیماری کشنده و روندِ درمانیِ پیوسته و پادزهرِ به هر سو رونده و جانبِ حَکمیت و محیط .
موضوع مطالب : بیماری و پادزهر و حکیم و سلامتی و یکتاپرستی ، بابِ رستگاری .
حکمیت : حکمیت کلمه ای است بر گرفته از ریشه ی کلمه ی حُکم و حُکم را میتوان به عنوانِ فرمان و دستوری بیان داشت که طیع و تبعیت از آن ، به منظورِ ایجادِ وضعی نیکو واجب است و تفاوتِ میانِ حُکم و امر و دستورهای دیگر ؛ غیر قابلِ تغییر بودن و عدمِ صرفه در تغیرش است . مثالِ امر را میتوان از میانِ چندید مورد انتخاب داشت و حُکم از این قاعده مسنثنی است و حکمِ صحیح ؛ متناسبِ اوضاعِ مجموعه و محیطی وضع و مقرر میگیرد و حکمیت را میتوان به مجموعه ای حُکم گردان و حُکم فرا که نسبت به اوضاعِ گوناگون و نسبت به اوضاعِ حال و آینده و به واسطه ی حُکم ها ، تاثیرگذارند ، تشریح داشت .
یادآور بَر مَرَض و بیماریِ کُشنده ی بیمانند و روندِ درمانی ، که به وضعیتِ پیوسته است و این پیوستگیِ دائم ، مرتبط و تاثیرپذیر از وضعِ حال به آینده و تاثیرپذیر از آینده ای (بَر بنِ فَرضی پیش رفتن و شکل گرفتن) است ، همانا در حقیقت چگونگیِ اعمالِ در وضعِ حال ، شکل دهنده ی آن آینده است پس یادآور میشوم بَر تاثیرگذاریِ بَر تمامِ اوضاع و یادآور بَر پادزهری که به هر سوی رونده و به تشریحِ تشابهی ، هوشمند و پایه محور است که دائم از سویِ جانب هایی از جمله دو جانبِ مُهمِ " حکمیت و محیط " ، تاثیر پذیر است تا مؤثر و منجر به صحت واقع گردد . جانبی " حکمیت " است و گذشته از اینکه این مجموعه ی تشکیل دهنده ی حکمیتِ صحیح (صحت ، درستی و مناسب بودن) از چه عواملی تشکیل شده ، میبایست توجه داشت که ایجاد و موثر واقع شدنِ آنچه سببِ رفعِ مرض و بیماری میگردد که از سویِ این جانب است ، مرتبط به فرمانپذیری و تبعیت از این جانبِ مُصلح و صحیح است که به دلیلِ درست و نیک بودنش پس بَر جریانِ جاریِ درست و نیکِ محیط نیز مطابق و موافق است پس تاثیری که سببِ رفعِ مرض و سببِ سلامتی میگردد را از پیِ این جانبِ مُهم بَرجای آورده . نکته ی بسیار مُهم است که همانا ، گاهاً و غالباً عواملِ تشکیل دهنده ی این حکمیتِ صحیح تغییر میابند ، محیط و اوضاع نیز تغییر میابد و عدمِ طیع و تبعیت از آنچه پی در پی از سویِ حکمیت معیین میگردد ، میتواند در مواقعی تاثیراتِ رفع کننده ی مرض که در گذشته موثر واقع شده را ناموجود کند . (( دلیلِ اینکه بَر جانبِ حکمیت اشاره گَردیده ، منظور جایگاه ها و قاعده هاییِ محدود نیست بلکه تمامِ قاعده ها و البته مطابقت و نشآت گرفته از آن حُکم و مبانی و چون مطابق بَر آن پس به هر نوع و از سویِ جایگاها با قاعده های گونانگون )) .
هر حدود شعاعِ بینش ، وسیعتر باشد ، از مفهومِ و ادراکِ این موضوع میتوان به منظورِ تفهیمِ موضوعاتی بیشتر بهره بُرد .
یادآور بَر آنگاه که میتوان باری سَبُک یا سنگینتر از ظرفیت ، به مانندِ کیسه ی خاک و سنگی را به حق یا به نا حق بر دوشِ شخصی گذارد و آن شخص با نیت و قصدی خوب و به دلخواه و یا با نیت و قصدی که سببِ خوبی نمیگردد و به اجبار آن بار را ، طوری که آن بار آسیب نبیند ، حَمل میکُند و به سرانجام میرساند پس همکار و مکمل و تمام کننده ی عمل و به مقصد رسیدن و نتیجه داشتن است و یادآور بَر آنگاه که بر عده ی دیگری ، ساختِ دستگاهی سپارده میشود که میتواند هزارن برابرِ این بار را به دقت و در زمانی کمتر ، حَمل کُند آیا این طریقی ساده و نیکو نیست و آیا ساختنِ این دستگاه بسیار پیچیده و گُسترده نیست ؟
سپس یادآور بَر آنگاه که باری سنگین یا سبک و به حق یا به نا حقی و به ظلم و یا به خوشی و لذت و یا به زجر و عذاب و یا با نیت و قصد و مقصدی خوب و نیکو و مفید و یا به نیت و قصد و مقصدی به غیر از خیر و خوبی حَمل میشود و به مقصد میرسد اما آیا شخصی که قصد و نیتی خوب نداشته باشد میتواند وسیله و دستگاهی را بسازد که باری از دوشِ آنان که تحتِ فشار و زجر هستند را بسازد ؟ و یادآور که آیا شخصی که سرشت و وجود و طریق و مسیرش به درستی و نیکی نیست و به اصلاحِ حقیقی تمایل و گرایش و بازگردیدنی ندارد آیا از این طریق و مسیر به مقصدی میرسد که خیر و سببِ خوبی است ؟ پس چون از درستی و نیکی و بَر حق بودنِ نیت و اَعمالِ خویش آگاهید ، بَر گُمراهان یادآور گَردید که هرگز از طریق و مسیری که درست و نیکو نیست به مقصدی خوب و نصیبی نیکو و سعادت و خیر و خوبی و سلامتی ، سرانجامی است ؟ هرچند دلایلی را ارجح مینمایند بَر ساختِ وسیله و دستگاهی که همانا خود سببِ تعقل و تشخیص و گسترشِ آگاهی عمومی میگردد سببِ بهره مندی از تمامِ ظرفیت ها و پیشرفتی در مسیری درستی و نیکی و سببِ آسانی و راهگشایی و موفقیت است پس یادآور بَر طریقه ی بنیان یکتاپرستی و اهمیت و ارجحیتِ وجودِ آوند ها و سامانه ها به طریقه ی بنیان یکتاپرستی ، بستری که حضورِ متخصصان و عمومِ مردمان در آن سببِ وحدت و آگاهی و ارشاد و راهگشایی و بهره از هرچه بیشترِ داشته هایی میگردد که ساکن و بی استفاده هستند و سببِ وجودِ بسیاری از مشکل ها همین عدمِ استفاده است و یادآور بَر این بنیان و مجموعه که هر شخصِ به حدودِ تخصصش در خصوصِ زمینه ای به حدودِ مهارت و دانش و شناخت و علمِ خویش ، امکان و امتیاز و صاحبِ جایگاه و اختیار است و یادآور که سازندگی و صنع و بهره بریِ بر حق و عادلانه از نعمات و منابع و داشته ها از مهمترین اهدافِ این جریان است .