با یاد و تمنای یاری از پروردگار و تمامِ اهل درستی و نیکی و حق و عدالت با عقاید و آیین های گوناگون
« ویرانی از درون ، گذر زمان و عامل نفرت »
ملتی دچار مشکلاتی گردید ، سه سرانجام را برایش قطعی دانستند ؛ موفقیت که به برجای آوردن هایی بزرگ مرتبط بود ، بازگشت به گذشته و یا ویرانی عظیم و عمیق .
برایشان حکمی که نشأت گرفته از طبیعت میدانمش وضع گردید که گره گشایی این مجموعه به عواملی مرتبط است ، همانا در این زمان بنده راه‌اندازی سامانه های ارتباطی به طریقه ی مذکور را ابتدایی ترین گام میدانم و در خصوص گام های پیش از آن نیز بر چگونگی گره ی پیشرفتنی بر مبنای تعادل و رفع عهد اعتماد و اطبینان از سوی جوانب بر یکدیگر یادآور گردیده که کلید آن را حرکت بر سوی هدف ارجح میدانم ، آن مهم که برجای آورده نگردیده پس « از پی گذر زمان ایشان خود موجب ویرانی خود میگردند که حتی اگر جنبشی نباشد ، راکد بودن موجب ویرانی از درون وجودی اعضاء و نفرت از هر فعالیت میگردد » . بنابراین آن سه وضع تنها یکی به موفقیت و شادکامی منتهی میگردد و دو وضع دیگر همانند دوزخ و برزخ میماند .