با یاد و تمنای یاری از پروردگار و تمام اهل درستی و نیکی و حق و عدالت با عقاید و آیین های گوناگون
« آیا من انسان خاص و بزرگی هستم ؟ »
یک مواقعی پیش میاد که ما انرژی زیادی رو درونمون احساس میکنیم و فکر میکنیم انسان بزرگ و خاصی هستیم . خیلی موقع ها این حس همراهِ با یه حالتی که یک لحظه باور داریمو براش استدلال و منطق قانع کننده هم داریم و یک لحظه ی دیگه فکر میکنیم تو توهم هستیم . فارغ از اینکه باید تعادل داشته باشیم یه روش خیلی خوب اینه که خودمونو محک بزنیم ولی با سنگ محک و شاخصی درست چون خیلی ها مارو نمیفهمن و قضاوتشون منفیو نادرسته . ولی اگر تو اون زمینه ای که فعال هستیم با دیگران ارتباطو همکاری داشته باشیم و محدود به یک فرد و گروه نباشه مشخص میشه که واقعاً عیار ما چه حدوده و قطعاً خیلی مفید و مهمه .
من به شخصه باور دارم اگر این انرژی اطرافمون و درونمون هست یه دلیلی داره و خاص بودنه همه ی انسان ها بهم ثابت شده ولی یکسری باورش دارنو با برنامه به سمت هدفای بزرگ میرنو میشم اشخاص بزرگ ولی یکسری یا باور ندارن یا برنامه و استواری ندارنو ، قطعاً به اون هدفه نمیرسن .
رسانه های ارتباطی که قصد راهاندازیش رو داریم بنظرم بهترین بستره تا خودمونو به خودمون و بقیه ثابت کنیم .