با یاد و تمنای یاری از پروردگار و تمام اهل درستی و نیکی و حق و عدالت با عقاید و آیین های گوناگون
« فلسفه ی قصاص پیش از جنایت ، طریق تعادل ، خنثی سازی و ثبات - باب جنگ »
ما در طول زندگی یکسری خواسته هایی داریم ، یکسری مشکلاتی برامون ایجاد میشه و گاهی برای رسیدن به خواست ها و یا رفع مشکلات به موانعی بر میخوریم . گاهی احساس میکنیم که اگر بخوایم در راستای رسیدن به خواستهامون یا رفع مشکلات قدم بر داریم موانعی تو مسیر سدِ راهمون میشه و اگر خیلی زیرک و آینده نگر باشیم به این فکر میکنیم چونانکه تو اون مسیر قرار باشه مشکلی سد راهمون بشه چطور میتونیم در برابرش مقابله کنیم . پس ما هدفون رو مشخص میکنیم ، متمرکز و معطوفش هستیم و چون موانع احتمالی رو در نظر میگیریم ، برای مواجه نسبت بهشون آماده میشیم ولی اگر خودمون به دلیل پیشگیری از جنگی که میخواد مانعمون باشه ، جنگ راه بندازیم چی ؟
از یه طرف هم اگر دست کمش بگیریمو بهش بی توجه باشیم پس طوری مسیر رو پیش بریم که در آینده اون موانع بزرگ جلومون رو بگیره ، با اینکه کلی تلاش کردیم چی ؟
چطور میتونیم مواجه ای داشته باشیم که از هردوی این موارد در امان باشیم و بر مبنای تعادل پیش بریم ؟ باور دارم که باید دو هدف مشخص کنیم و به سمتش حرکت کنیم ؛ یک اینکه تو رسانه ها فعال باشیم تا بتونیم به اوضاع مسلط و دائماً هوشیار و بیدار باشیم . دوم اینکه کار و پیشه ای داشته باشیم تا متمرکزِ تخصص و حرفه ی خودمون باشیم و اینطور هم روالِ پیمودنِ مسیر به سمت پیشرفت و رفع مشکلات حفظ میشه و هم یه نظم و استحکامِ موقتی باعث ثباتِ موقتیِ مجموعه میشه .
بنابراین تا مادامی که جریان ها به سمت این دو هدف جاری باشند ، به نوعی تمام اون تدابیر و مواجه ها به سببِ مواجه نسبت به موانعی احتمالی قابل درک و مورد پذیرشه ولی اگر جریان ها نتونن به سمت اون دو هدف و تو مسیرش جاری باشند که به فراهم بودن بستر هم خیلی مرتبطه ، خیلی احتمالات گوناگون وجود داره که هیچکدوم بنظر خوب نمیاد و متأسفانه و یا خوشبختانه به شکل طبیعی پیش میاد .
دو نکته هم مطرحه که هیچ یک از اینان تضمینی ، قطعی و مطلق نیست ولی باور دارم تا مادامی که به این روال پیش بره ، به مستحکمترین طریقِ ممکن پیش رفته .