با یاد و تمنای یاری از پروردگار و تمام اهل درستی و نیکی و حق و عدالت با عقاید و آیین های گوناگون 

« فلسفه ی قصاص پیش از جنایت ، طریق تعادل ، خنثی سازی و ثبات - باب جنگ » 

ما در طول زندگی یکسری خواسته هایی داریم ، یکسری مشکلاتی برامون ایجاد میشه و گاهی برای رسیدن به خواست ها و یا رفع مشکلات به موانعی بر میخوریم . گاهی احساس میکنیم که اگر بخوایم در راستای رسیدن به خواستهامون یا رفع مشکلات قدم بر داریم موانعی تو مسیر سدِ راهمون میشه و اگر خیلی زیرک و آینده نگر باشیم به این فکر میکنیم چونانکه تو اون مسیر قرار باشه مشکلی سد راهمون بشه چطور میتونیم در برابرش مقابله کنیم . پس ما هدفون رو مشخص میکنیم ، متمرکز و معطوفش هستیم و چون موانع احتمالی رو در نظر میگیریم ، برای مواجه نسبت بهشون آماده میشیم ولی اگر خودمون به دلیل پیشگیری از جنگی که میخواد مانعمون باشه ، جنگ راه بندازیم چی ؟

از یه طرف هم اگر دست کمش بگیریمو بهش بی توجه باشیم پس طوری مسیر رو پیش بریم که در آینده اون موانع بزرگ جلومون رو بگیره ، با اینکه کلی تلاش کردیم چی ؟

چطور میتونیم مواجه ای داشته باشیم که از هردوی این موارد در امان باشیم و بر مبنای تعادل پیش بریم ؟ باور دارم که باید دو هدف مشخص کنیم و به سمتش حرکت کنیم ؛ یک اینکه تو رسانه ها فعال باشیم تا بتونیم به اوضاع مسلط و دائماً هوشیار و بیدار باشیم و یه جورایی مثل اینه که با یه پارچه بخوایم از گسترش آتش جلوگیری کنیم ، عجیبه چراکه میگن در زمان تلاطم ، انتشار اخبار می‌تونه از خبرسازترین مشکل ها باشه ولی اگر « رسانه به اون طریقه ی مناسب تدایی بشه چی ؟! » اون رسانه ی مد نظر یه نوع ویژگی داره که فیلترش به جهت مقابله با مواردیه که خود موجب نزاع میشه ! یعنی ما می‌خوایم یه جور استحکامی ایجاد کنیم که به واسطه ی گستردگیش جلوی اون قصاص قبل از جنایت رو بگیره ، به عنوان مثال به مقوله ، جریان و یا شخصی اعتماد نداریم و حدس می‌زنیم که این جریان مشکل ساز میشه ، حالا می‌خوایم قصاصش کنیم تا بالکل از فعالیتش معدوم بشه ولی ممکن نیست چراکه یادآور شدیم همین خودش موجب کینه پراکنی و نزاع میشه پس نسبت اون شخص یا جریان کلی ناظر قرار می‌دیم ، حالا مشکل چیه ؟ هم به جهت تعداد و تأمین ناظر به مشکل بر میخوریم و هم خودن جریان ناظر به دلیل تکثیر و بازگو داشتن اخبار هرچند در دایره ای محدود میشه مایه ی بدبینی و نزاع چراکه تمام نظرات ناظران نمیتونه مطلق صحیح باشه و چونانکه با سوء توأم باشه ، همین امر سبب میشه تا قصاص پیش از جنایت داشته باشیم ! بنابراین رسانه ی مذکور میبایست رسانه ای باشه که بتونه در عین حال که بسیار توانمند باشه ، فیلتری بسیار قوی هم از جهت تخلیص داشته باشه ، توانمندی به واسطه ی بهره‌بری از نیروهای انسانی و تخلیص به واسطه ی حضور متخصصین و مجربین تا در عین حال که نظارتی مستحکم و مداوم نسبت به پرشمار جریان ها پابرجاست و آمادگی هست تا بلافاصله پس از اقدام جریانی به جهت انجام عملی که حدس زدیم ممکنه مرتکب بشن ، با مواجهمون متوقف بشن ، بین این ناظرین ، به جهت حضور متخصصین و مجربین از نفوذ نظرات توأم با سوء جلوگیری میشه ! هر دوی اینان تنها در قالب رسانه های ارتباطی به طریقه ی مذکور ممکنه شاکله ی اصلیش حضور مردمان و متخصصین و مجربینه .

دوم اینکه کار و پیشه ای داشته باشیم تا متمرکزِ تخصص و حرفه ی خودمون باشیم و اینطور هم روالِ پیمودنِ مسیر به سمت پیشرفت و رفع مشکلات حفظ میشه و هم یه نظم و استحکامِ موقتی باعث ثباتِ موقتیِ مجموعه میشه تا گرایش نسبت به هر نوع جرم و جنایت کمتر بشه ، بنابراین درنظر گرفتن احتمال ها و گره ی مواجه و قصاص پیش از جنایت و کلی تلاش ها که به جهت رفع و جلوگیری ازش انجام میشه نیز به این واسطه کاهش پیدا کنه .

( شاید باورمون نشه که به واسطه ی چونین تدابیری میشه از وقوع جنگ هایی بسیار بزرگتر از آنچه که می‌پنداریم جلوگیری کنیم و امیدمندم مهیا گردد تا آتشی نباشد و گسترش نیابد ) 

بنابراین تا مادامی که جریان ها به سمت این دو هدف جاری باشند ، به نوعی تمام اون تدابیر و مواجه ها به سببِ مواجه نسبت به موانعی احتمالی قابل درک و مورد پذیرشه ولی اگر جریان ها نتونن به سمت اون دو هدف و تو مسیرش جاری باشند که به فراهم بودن بستر هم خیلی مرتبطه ، خیلی احتمالات گوناگون وجود داره که هیچکدوم بنظر خوب نمیاد و متأسفانه و یا خوشبختانه به شکل طبیعی پیش میاد .

دو نکته هم مطرحه که هیچ یک از اینان تضمینی ، قطعی و مطلق نیست ولی باور دارم تا مادامی که به این روال پیش بره ، به مستحکمترین طریقِ ممکن پیش رفته .