با یاد و تمنای یاری از پروردگار و تمام اهل درستی و نیکی و حق و عدالت با عقاید و آیین های گوناگون
« قدر شناسی از میراث ناجیان نهان »
برای هر فرد یا جمیع تو زندگی یه مشکلاتی پیش میاد که اونارو پشت سر میزاره و سختی ها تموم میشه . یه وقتی شخصاً از پسش بر میاد ، یه وقتایی به کمکِ مستقیمِ دیگران و یه وقتایی هست که ما از ناجیان خودمون غافلیم و اغلب اینطوریه که اصلاً نمیدونیم نقشِ اونها در کنارِ یاری دهندگان دیگه چی بوده ؟
آیا این وظیفه ی ما هست که هوشیار تر باشیم ؟
اگر یه مجموعه ای همچون کشور از این ناجیان نهان غافل باشه چه پیامدهایی به دنبال داره ؟
قهرمانا معمولاً یا به قدردانی دیگرانی که ناجیشون بودن محتاج نیستن ندارن یا نشونش نمیدن ، البته بدیهیه که همه برای زندگی خوب در طول زندگی به وجودِ دیگران حاجتمندن ولی بازم میشه گفت قدردانی از این ناجیان نهان که ازشون غافلیم گاهی بیشتر به نفع خودمونه باعث میشه به نقصا و ضعفامون شناخت داشته باشیم و در کل آگاه تر باشیم