با یاد و تمنای یاری از پروردگار و تمام اهل درستی و نیکی و حق و عدالت با عقاید و آیین های گوناگون
« الگو بودن و نکته ی کلیدی »
یه موضوع سادست که ما وقتی الگویِ دیگران هستیم و تو رفتار و روشهامون دچار عیب و نقص و اشتباه باشیمو ببینیم دیگران هم همینطور هستن ، اینجا سخت میشه که بخوایم از دیگران بخاطر تکرارش انتقاد داشته باشیم و باید توجه داشت که الگو ها فقط بزرگترا نیستنو همه یه جورایی برای دیگران تو یه موضوعی الگو بشمار می‌رن ولی نکته ی مهمِ چیه ؟ گاهی ما میدونیم اون اشتباه و عیب و نقصمون چیه ولی ابرازِ ناگزیر بودنی دائما باهامون همراهه که به نوعی توجیه مبدل میشه تا خودمونو تبرعه و دیگران رو متهم بدونیم . تا اینجای قضیه رو کاری نداریم ، اصلاً خیلی وقتا بخاطر دلسوزیه که دیگران رو از تکرار اشتباهمون منع میکنیم ولی حرف من اینه که ما اگر برای رفع اون عیب و نقص تو وجود خودمون تلاش کنیم ، اینطوری نه فقط به برترین روش ، بسیار موثر واقع شدیم بلکه وجود خودمون هم دائم در چرخه ی اصلاح و تکامله . بنابراین این نکته رو حین سادگی خیلی کلیدی و مهم می‌دونم .