با یاد و تمنای یاری از پروردگار و تمام اهل درستی و نیکی و حق و عدالت با عقاید و آیین های گوناگون
« مقام اجتماعی داشته باش تا رستگار و شادکام باشی »
اغلبِ تلاشها و جنگهایی که توسط مجموعه بشری انجام میشه به یه کانون مهم مرتبطه ؛ خوب یا بد بودنِ خویشتن و دیگران ! و حالا ما برای اینکه زندگی لذتبخشی داشته باشیم به چه چیزایی حاجتمندیم ؟ قطعاً ثروت و قدرت دو عامله مهمه که رفاه و آسایش رو برامون به ارمغان میاره و بدیهیه هر دو به هوشو ذکاوت و حدودِ دانایی خیلی مرتبطه ولی باورمندم گاهاً از یک موردِ مهمِ دیگه غافلیم که عدمِ وجودش به منظورِ عدم رستگار و شادکام بودنمون محسوب میشه و اون مقام و شخصیت اجتماعیمونه .
یه هنرمند با آثارش صاحب این شخصیت میشه ، یه رهبر یا معلمو مربی نسبت به اون حدودی که مایه ی راهنمایی برای دیگران باشه ، یه کارآفرین به حدودی که بتونه کارو بار راه بندازه و در کل تو هر زمینه ای که مَد نظرمون باشه موقعی که برای دیگران سودمند واقع میشیم ، در حقیقت ایجاست که جایگاه اجتماعیمون ارتقاء داشته که من تأکید دارم نه تنها برای رشد و پیشرفتِ خودمون عاملی مهم تلقی میشه بلکه یه احساس خرسندی و رضایتمندی برامون به ثمر میاد که برای خوب بودن ، در کنارِ ثروت و قدرت بهش نیاز داریم و البته شکی نیست که تو این مسیر دائماً به دانایی ، ثروت و قدرت هم نیازمندیم .