با یاد و تمنای یاری از یگانه پروردگار بی‌همتا و (صمد) و تمام اهل درستی و نیکی و حق و عدالت با عقاید و آیین های گوناگون
تدبیر و قصاص پیش از جنایت ، دو مقوله ی ناجی و ویرانگر ، تبعیت فرد و مجموعه و نقش بزرگان
فرض کنیم کارشناسان تغیرات اقلیمی هشدار میدن که قرارِ تو شهری سیل بیاد ، بنابراین اهالی اون ناحیه شروع به ساختن دیوارهای سیل بند میکنند . مدتی میگذره و نه فقط سیل موجب آسیب نمیشه بلکه به واسطه ی هدایت جریان آب شیرینِ حاصلِ از پی باران منبعی ارزشمند ثمر میاد .
حالا یه وضعیت دیگر رو در نظر بگیریم که بزرگان روستایی به جهت وقوع خطرات احتمالی حیوانات وحشی و قبایل غیر هشدار میدن .
اهالی عازم میشن تا از شیر و خرس و گرگ گرفته تا مارو عقرب و حشرات و مردمان قبایل دیگری که « حدس می‌زنند برایشان ، محتمل است خطری داشته باشند رو از بین ببرند » . چه بسیار آسیب هایی که به دیگران وارد میشه و کثیری از این جمیع در مبارزه جانشون رو از دست میدن و بسیاری مجروح میشن ولی آیا این مقوله که به اصلاح به عنوان قصاص پیش از جنایتِ میشناسیمش و در واقع خودش موجب ایجاد ویرانی شده با اون تدبیر ناجی یکاسانند ؟!
تا اینجا دو مثال داشتیم ، هر دو اخطاری به جهت آگاهی بود و آیا میشه هیچ آینده نگری و هشداری وجود نداشته باشه ؟ ولی یک نکته ی بسیار بسیار مهم مطرحِ ؛ « تبعیت ، ، اعتدال ، دانایی ، توانایی و سلطه ی افراد و مجموعه » و « نقش بزرگانی که رأی و فرامینشان بسیار تأثیرگذار است » . تفاوتی نداره که جمع های کوچک و یا جوامع بزرگ مدنظرمون باشه ، مسائل روزمره ی زندگی شخصی و یا موضوعات بسیار مهم مثل وقوع سیل و مواردی دیگر ، در کل اگر بزرگانمون فرمانی اشتباه و « خارج از حدود تعادل » داشته باشند حتی اگر به جهت تدابیری صحیح باشه به نتیجه ی مطلوب منتهی نمیشه و اگر هم به عنوان فرد یا مجموعه از اون فرمان ، به دلیل عدمِ آگاهی و یا توان کافی ، پیرویِ صحیح و مبنی بر تعادل نداشته باشیم هم نتیجه ای ناخوشایند حاص میشه . بنابراین تدبیر و احتیاط و آینده نگری همون اندازه که می‌تونه مفید باشه ، ممکنِ از پیِ در نظر گرفتنِ اون احتمال ، مواجه ای ناصحیح داشته باشیم که خودش بشه دلیل اصلی مشکل .