با یاد و تمنای یاری از پروردگار و تمام اهل درستی و نیکی و حق و عدالت با عقاید و آیین های گوناگون
« تلقین و تشخیص مبنی بر احساس و تعیین سرنوشت در باب هوشمندی »
تلقین از احساسات ما سرچشمه میگیره و احساسات ما بر اساس محیط و اوضاع پیرامون ما شکل میگیره . مثلاش اینه که ما با احساساتمون یک مجسمه می‌سازیم که نمونه ی اولیه هست و با تلقین اونرو تکثیر میکنیم و گاهی باز با همون احساساتمون تغییراتی درونش ایجاد میکنیم .
یه نکته ی مهم اینکه که اگر احساساتمون اشتباه باشن چه چرخه ی طولانیِ اشتباهی میتونه شکل بگیره . نکته ی دیگه اینکه چطوری وسط کلی عوامل گمراه کننده بتونیم خودمون رو از گمراهی در امان داشته باشیم .
ولی این تلقین و تشخیص از طریق احساسات و رجوع نداشتن به متخصصین چه سرانجامی میتونه داشته باشه ؟
چرا تو جوامع پیشرفته که درصدِ موفقیت درونش بیشتره انقدر نقش متخصصین مهم و پررنگه ؟
زمانی که هوش مصنوعی به عنوان یه روش تشخیصی مرسوم و متداول میشه ، چطور میتونیم این مقوله رو با احساسات درونی و تلقین تفکیک کنیم ؟
نهایتاً یه راهکار مهم هست که نسبت به هر نوع موضوعی که تو زندگیمون بخواد جهت هایِ ناصحیح به ذهنمون بده بتونیم مقاوم باشیم ؛ ما یه اصل استواری داریم تو زندگی که خیلی مهمه ، راه و مسیر درست رو به منظورِ موفقیتمون تشخیص بدیم و نسبت بهش ثابت قدم باشیم . به این جهت هم شدیداً احتیاج داریم که بتونیم به طریق های مناسب و درست و مطمئن نسبت به هر پرسش و کاری که قصد انجامش رو داریم تشخیص و شناخت های صحیح و مطمئنی داشته باشیم و زمانی که اطبینان داریم کاری درسته انجامش بدیم . این اصل در حین سادگی خیلی تو سرنوشتمون تاثیر داره و میتونیم نسبت به راه هایی که باعثِ تزلزل و گمراهیمون میشه و از تشخیص مبنی بر حدسیات مقاوم باشیم . لازم به ذکره که برای مسائل خیلی مهم و جدی که دارای پیچیدگی باشن قطعاً رجوع به متخصصین و اشخاص خبره و مجرب هست و از این روی قصدمون این هست که رسانه هایی رو که متشکله از متخصصین و عموم رو ایجاد کنیم و دائماً بشه با متخصصین گفتگو کرد و پاسخ مطمئن دریافت کرد .